در واقع  عاطفه ترکیب دو عنصر  مقابل هم استقلال و وابستگی عشق بلوغ فکری مرزهای فردی را پررنگ می کند و یاد می دهد چگونه از “ما” بگذریم و به “من” برسیم.

بلوغ فکری به استقلال فرد کمک می کند  برعکس بلوغ عاطفی که باعث وابستگی فرد  به دیگران می شود بلوغ فکری او را تنها و وابسته به خود یعنی من می کند  . اما بلوغ عاطفی “ما” را می سازد و یاد میدهد که چگونه از “من” بگذرید و از خود خواهی دست بردارید و به “ما” برسید. در واقع  بلوغ عاطفی به وابستگی کمک می کند

به طور خلاصه :      بلوغ فکری =رهایی از وابستگی                            بلوغ عاطفی =ایجاد وابستگی

می ببینید که این دو بلوغ چقدر با هم در مقابل هم  هستند و نام عاطفه و دوست داشتن را نمی توان بر هیچ کدام از آنها به تنهایی گذاشت. از طرف دیگر، عاطفه و دوست داشتن واقعی بدون هیچکدام از آنها ممکن نیست .

وابستگی مترادف عاطفه نیست ولی از اجزای سازندۀ آن است و تفاوت آن دو مثل تفاوت آجر است با آپارتمان. وابستگی به همان اندازه که می تواند یک واژۀ فلسفی باشد می تواند یک واژۀ بد هم شمرده شود.

به طور مثال در اقتصاد، وابستگی معنای بدی دارد و آدم را به یاد انگل می اندازد. در رابطۀ افراد، بدی یا خوبی این حالت بستگی به این دارد که به استقلال و فردیت فرد هم تأکید بشود یا خیر.

در هر نوع رابطۀ عاطفی، اعم از رابطۀ همسران یا والدین با فرزندان، هرگاه یک طرف این تساوی طرفین تقویت شده و طرف دیگر نادیده گرفته شود، صرف نظر از اینکه چه اشکها ریخته شوند و چه بارها که نام عشق بیهوده در جایگاه باج گیری عاطفی خرج شود، از عاطفه خبری نیست.